狼狈的星期

      今天是我PBS最后一天也是最后一次。在这四天里，我有两天是挺狼狈的。第一天早上下了一场雨，我自己驾摩托去培华小学。穿着jaket驾到一半，雨滴都把我的衣服弄湿了，裙也湿了一大片，我有点后悔不直接穿雨衣。哈哈。之后驾了好久，开始有点恐慌，怎么还没看见培华小学呢？haiz，只怪我路痴太严重，明明昨天弄懂了路，但是真正在路上时，我又怀疑是否自己记错了。呵呵。在途中，我硬着头皮问了一个马来女生真正的去路（丢脸死了！），原来我没记错，只要继续往前走就到了。可能是雨天问题，淋着雨的我情绪也受影响了，有点恐慌。

       今天一早也下雨了，这次我认路了，也毫不犹豫穿上了雨衣。但是，今天的我还是很狼狈。天才，整条jalan pegawai积水。一整条路上，有少许车子经过，他们都驾得好慢，而我只是一辆摩托车，我多怕突然"死火"，我一边放慢，一边祈祷，两只脚抬得高高的，自己也觉得好笑。也不管有没有形象，最重要是formal鞋没湿就好啦。可能是我的祈祷加上我的小心翼翼，走过那条淹水的路后我的鞋子并没有湿透，正高兴得放下双脚时，一辆车从后而来，水波一下子把我一只鞋子完全弄湿了。haiz，前功尽弃！弄湿了一只鞋，有本事再来呀！哼！之后我就继续前行，怎么觉得今天的路程特别长。狼狈的事一件接一件。不久后来到一个红绿灯，我停下摩托，摩托也跟我闹了一下，它竟然"死火了"!天呀，我穿着baju kurung 外加一件雨衣，然后费了九牛二虎之力猛踩踏板。结果绿灯了，引擎还无法启动，后面的车子一辆一辆从我旁边飞驰而过。狼狈的我只好把摩托推到路的一边继续努力，哈哈，终于启动了，但我的小腿也撞了摩托好几次，好痛呀！不管了，就继续驾驶，最后终于来到培华校门口，而我的另一只鞋也湿透了。哈哈哈哈。虽然短短十多分钟的路程，但我的心都不知被吓了几次。

Laporan Reflektif--BIG perkhemahan dan program anak angkat(4 PISMP)

Laporan Reflektif:

Untuk BIG kali ini, guru-guru pelatih yang terlibat ialah dari 4 PISMP RBT, PM, PSV dan TESL Ambilan Jan 2014, seramai 75 orang telah menjalankan program BIG di Pusat Kokurikulum Daerah Larut Matang, Selama, Perak. Sebelum menjalani program ini, kami menerima taklimat daripada pensyarah yang bertanggungjawab. Seterusnya, kami telah menubuhkan sebuah jawatankuasa dan juga mengadakan mesyuarat bagi menentukan tarikh, lokasi dan aktivti-aktiviti yang berkenaan. Kami juga mengadakan perjumpaan untuk memeriksa khemah dan membersihkan khemah tersebut. Semua guru pelatih membersihkan khemah sendiri dan memeriksa alat dan bahan supayanya mencukupi untuk perkhemahan. Kami telah melaksanakan tugas masing-masing dan juga selalu mengadakan mesyuarat untuk tukar-menukar informasi sebelum hari itu sampai.

            Pada hari perkhemahan, keempat-empat kelas pun berkumpul di hadapan Garaj pada pukul 7.00 pagi untuk mendengar sedikit taklimat daripada pengerusi Program Perkhemahan Anak Angkat Bina Insan Guru iaitu Liew Ming Yee yang berkenaan dengan jadual perjalanan ke tapak perkhemahan. Selepas itu, kami telah mengemaskan barang masing-masing dan bertolak ke destinasi dengan menaiki bas. Pada pukul 11.00 pagi. Kami telah sampai ke tapak perkhemahan Kampung SG Siputih Selama, Perak. Setelah selesai mendirikan khemah, kami menjalankan Majlis Penyerahan Anak Angkat.

Sebanyak 25 keluarga angkat dari tiga kampung yang berbeza sudi untuk menyertai program ini dan kesemua guru pelatih mendapat keluarga angkat masing-masing. Pada mulanya, saya agak berdebar-debar menanti siapakah keluarga saya. Apabila nama saya disebut untuk ke hadapan bersama rakan-rakan yang lain, saya berasa sedikit kecewa kerana keluara angkat kami lewat datang dan kami hanya bersalam dengan ketua kampung itu. Walau bagaimanapun, saya berasa bersyukur kerana berpeluang mempunyai satu keluarga angkat di Kampung Tapah.

Pada pukul 8.00 malam, kumpulan saya iaitu RBT dan lagi satu kumpulan iaitu PM telah menjalankan aktiviti kepada murid darjah 6 SK Siputih tersebut. Kami melakukan aktiviti latihan Matematik bersama mereka manakala kumpulan PSV dan TESL melibatkan diri dalam permainan.

            Pada hari kedua, aktiviti diteruskan dengan senaman pagi yang diketuai oleh kelas PM dan PSV. Senaman pagi berlangsung selama setengah jam dengan penglibatan semua guru pelatih. Selesai senaman pagi, kami menikmati minum pagi yang telah disediakan oleh AJK makanan. Kami bersama-sama mencuci pinggan mangkuk yang telah digunakan dengan sepantas yang mungkin kerana aktiviti seterusnya akan bermula. Bapa angkat telah membawa kami ke rumahnya dengan menaiki kereta. Kami telah menghabiskan masa yang lama bersama keluarga angkat.

Pada hari ketiga, kami telah melibatkan diri dalam aktiviti melukis mural di prasekolah. Saya dan rakan-rakan bekerjasama untuk menghasilkan mural yang cantik. Guru-guru prasekolah itu amat menghargai sumbangan kami dan telah menjamu kami makan tengah hari.  Setelah itu, kami menjalankan refleksi di dewan dan menyuarakan perasaan masing-masing. Terdapat satu guru pelatih telah menangis semasa menyuarakan perasaannya sepanjang program ini. Akhirnya, Majlis Penyerahan Balik Anak Angkat telah diadakan dan kami bersalam-salam dan juga mengucapkan selamat tinggal kepada keluarga angkat masing-masing.

Kekuatan BIG kali ini termasuklah pemilihan tempat perkhemahan. Pemilihan tempat perkhemahan adalah sangat sesuai. Dalam hal ini, kawasan yang dipilih itu agak lapang dan bersih. Ia berada di tempat yang strategik di mana tempat itu berdekatan dengan tandas, dewan makan dan dewan aktiviti ataupun dewan berjemaah. Keistimewaan ini telah membantu guru pelatih menguruskan masa dengan baik. Di samping itu, kebanyakan peralatan yang diperlukan ketika aktiviti perkhemahan BIG ini adalah dalam keadaan baik dan mencukupi dengan bilangan peserta misalnya lampu suruh.

Walau bagaimanapun, masih terdapat beberapa lubang-lubang kelemahan yang perlu diperbaiki supaya hasil dan objektif program yang direka dapat dicapai. Kawasan perkhemahan lelaki dan perempuan agak berdekatan dan tidak diasingkan dengan jelas merupakan salah satu kelemahan BIG ini. Sekiranya tiada pemantauan, mungkin akan mengundang kepada masalah sosial. Selain, itu, kemudahan di dalam tandas agak tidak sempurna dan tidak begitu mampu menampung bilangan peserta. Terdapat juga pintu pada bilik mandi tidak mempunyai selak dan hal ini telah menyukarkan guru pelatih untuk mandi. Dalam hal ini, diharapkan pihak penganjur dapat membaiki keadaan tandas dan bilik mandi itu.

Peluang yang saya dapat melalui aktiviti ini termasuklah saya berpeluang melukis mural di prasekolah. Sebenarnya, saya tidak mempunyai pengalaman melukis mural sebelumnya. Dengan itu, saya perlu lebih berhati-hati dan meminta tunjuk ajar daripada rakan-rakan semasa menjalankan aktiviti melukis mural. Sementelahan pula, saya juga berpeluang menghayati kehidupan kampung bangsa Melayu dan juga dapat menimba seberapa ilmu pengetahuan melalui pergaulan dengan keluarga angkat saya.

Seterusnya, terdapat juga ancaman yang ada dalam program ini. Cuaca sepanjang tiga hari dua malam ini selalu tidak menentu. Cuaca menjadi sangat panas semasa kami ingin menjalankan aktiviti luaran dan hal ini menyebabkan semua guru pelatih berasa sangat panas dan letih. Sebaliknya, hujan telah turun secara tiba-tiba semasa kami menjalankan aktiviti melukis mural di prasekolah. Hal ini telah melambatkan kerja kami dan kami terpaksa menundahkan kerja kami.

Kesimpulannya, saya telah mendapat satu pengalaman yang baharu dan berharga semasa melaksanakan aktiviti ini. Saya berjanji akan terus berusaha untuk meningkatkan kekuatan saya dan juga mengatasi kelemahan saya yang ada dalam aktiviti ini dengan meminta tunjuk ajar daripada pensyarah-pensyarah dan rakan-rakan saya. 

Penilaian Kendiri--BIG perkhemahan dan program anak angkat(4 PISMP)

Penilaian Kendiri:

Program Bina Insan Guru (BIG) Fasa 4 ini telah meninggalkan banyak kesan terhadap diri saya dan ia merupakan satu program yang dilaksanakan bagi melahirkan insan guru yang berkualiti tinggi, berilmu, berkemahiran serta mempunyai spiritual dan sahsiah yang tinggi. Penghayatan yang begitu mendalam terhadap pelbagai aktiviti-aktiviti yang dijalankan di dalam program BIG ini akan mengukuhkan keperibadian dan sahsiah yang terpuji serta etika keguruan dalam diri setiap bakal-bakal guru. Saya berasa amat bersyukur kerana diberi peluang untuk mengikut program perkhemahan anak angkat bersempena dengan kursus Bina Insan Guru (BIG) Fasa 4 yang telah dilaksanakan di Pusat Kokurikulum Daerah Larut Matang, Selama, Perak dari 4 hingga 6 Ogos 2015. Sesungguhnya, saya telah mendapat banyak pengalaman dan kebaikan menerusi aktiviti BIG ini.

Melalui BIG ini, pelatih guru didedahkan dengan pelbagai ilmu pengetahuan sama ada akademik mahupun bukan akademik. Kepelbagaian ilmu pengetahuan mampu melengkapkan bakal guru untuk menghadapi cabaran pada masa yang akan datang. Dengan adanya kepelbagaian ilmu ianya sedikit sebanyak membantu bakal guru untuk menyelesaikan masalah kelak.

            Pertamanya, saya telah mempelajari pengurusan organisasi semasa membentuk jawatankuasa BIG ini. Hal ini demikian kerana guru bukan sahaja mengajar malahan terlibat dalam pengurusan organisasi dan sosial. Melalui pengurusan organisasi,bakal guru dapat dilatih cara merancang, mengurus dan mengolola sesuatu program. Hal ini amat penting kerana pelbagai projek akan dijalankan seperti kem-kem kecemerlangan, kem bestari solat dan sebagainya pada masa depan. Oleh itu, ia telah menjadi elemen penting kepada bakal guru untuk mempunyai kemahiran tambahan ini sebagai persediaan sebelum bergelar sebagai guru.

            Selain itu, manfaat yang saya dapat termasuklah kemahiran bersosial dan cara komunikasi dengan orang lain. Dalam hal ini, saya berpeluang berkomunikasi dengan keluarga angkat saya. Saya telah belajar menggunakan bahasa yang betul dan juga tatasusila yang tepat semasa bergaul dengan mereka. Seterusnya, saya juga mengamalkan nilai kerjasama dengan rakan-rakan semasa aktiviti melukis mural. Hal ini demikian kerana kami perlu berbincang untuk menetapkan lukisan atau tema yang akan dilukis pada dinding prasekolah itu. Kami bertukar-tukar fikiran dan akhirnya memilih satu idea yang terbaik untuk menjadikannya kenyataan. Dalam hal ini, kami saling menghormati antara sama lain dan juga selalu bertolak ansur dalam kalangan kumpulan kami.

            Bukan itu sahaja, saya juga mempelajari adat kaum Melayu. Hal ini kerana ibu angkat saya banyak berkongsi pengalamannya dan juga mengajar saya pelbagai ilmu pengetahuan dan serta pantang larang kaum mereka. Saya diberitahu bahawa lelaki Melayu tidak boleh bersalam-salam dengan perempuan Melayu. Tambahan pula, saya juga telah belajar makan nasi dengan menggunakan jari tangan. Pengalaman dan ilmu pengetahuan baharu ini tidak dapat saya lupakan pada masa depan.

            Sementelahan pula, saya berpeluang menikmati permandangan yang cantik dan kehidupan kampung semasa berada di kampung keluarga angkat saya. Program BIG kali ini telah memberi pengalaman yang begitu berharga kepada saya kerana dapat menghayati kehidupan sebagai anak angkat dan meneroka sebuah kehidupan keluarga di kampung. Bapa angkat saya mempunyai satu kebun yang kecil dan ibu angkat saya telah membela empat ekor monyet untuk membantunya memetik buah kelapa dan buah petai. Nenek angkat saya pula seorang bomoh patah yang hebat dan dia telah membela tiga ekor ayam di belakang rumahnya.

Seterusnya, adik angkat saya telah membawa saya pergi ke tepi air terjun yang berdekat dengan rumahnya. Menurutnya, air terjun ini sangat cantik dan sangat terkenal dalam kampung mereka. Mereka mesti akan membawa tetamu yang mengunjung ke kampung mereka melawat ke air terjun ini kerana air terjun ini merupakan salah satu keistimewaan bagi Kampung Tapah. Walaupun masa yang diperuntukkan untuk bersama dengan keluarga angkat amat singkat, namun program ini ternyata mampu membina kemahiran komunikasi dan membina jati diri yang utuh sebagai bakal guru yang cemerlang pada masa hadapan.

Seperkara lagi, program ini mengajar saya dalam mempertingkatkan kemahiran yang ada seperti kemahiran mengurus dan kepimpinan. Kemahiran mengurus diri dan masa sangat penting supaya kita menghargai setiap saat yang berlalu dalam kehidupan. Misalnya program ini telah mengajar saya untuk sentiasa menepati masa dan mestilah bersedia dari semua aspek bagi setiap aktiviti yang akan dilakukan. Kemahiran kepimpinan juga dapat diperolehi ketika menguruskan sesuatu aktiviti dan rasa bertanggungjawab telah wujud dalam diri saya dan para guru pelatih. Misalnya, saya dan rakan-rakan telah dipertanggungjawab mengiring aktivti slot moral bagi murid tahun enam selama dua jam.

            Di samping itu, program ini telah berjaya meningkatkan tahap kecerdasan emosi saya kerana sebagai bakal guru, saya seharusnya bijak mengawal emosi dalam setiap perkara. Sebagai contohnya, emosi sabar dan tabah perlu dimiliki ketika berhadapan dengan pelbagai kerenah manusia dan halangan yang menimpa. Dalam hal ini, emosi sedih perlu dikawal dengan baik ketika kita ditimpa sebarang musibah supaya orang lain tidak menilai diri kita sebagai orang yang lemah. Dengan itu, saya percaya program ini telah banyak membentuk emosi saya supaya sentiasa berada dalam keadaan yang stabil.

            Antara cadangan penambahbaikkan termasuklah saya berharap program BIG masa depan dapat dilakukan di tempat yang lebih mencabar dan menarik bagi menguji ketahanan para guru pelatih. Seterusnya, pengurusan dan pengelolaan program perlulah lebih teratur dan tersusun supaya perjalanan program berjalan dengan lebih lancar. Seperkara lagi, saya berharap peserta perlulah dimaklumkan lebih awal mengenai perjalanan aktiviti supaya dapat bersedia dengan lebih awal.

Jadi, ternyata di sini bahawa banyak manfaat yang saya dapat daripada semua aktiviti yang dijalankan sepanjang program BIG ini. Semua pengalaman dan pengetahuan yang saya dapat akan saya aplikasikan agar menjadi seorang guru yang lebih jitu dan serba boleh. Secara keseluruhannya, program BIG ini telah berjalan dengan jayanya dan telah mencapai objektif yang dihasratkan. Saya berharap program ini bukanlah merupakan suatu penamat tetapi permulaan yang baik serta perlu diteruskan pada masa yang akan datang. Akhiranya, saya ingin mengucapkan setinggi-tinggi penghargaan dan terima kasih kepada semua pihak yang terlibat bagi menjayakan program BIG ini. Saya berharap aktiviti seterusnya dapat dijalankan dengan lebih bermakna dan saya berupaya menimba seberapa banyak ilmu pengetahuan dan kemahiran bagi program BIG seterusnya.

养狗

小时候想养狗，但因为种种原因没养成。那时候心想长大后就可以自己养了…懂事后觉得自己没有能力没有时间没有毅力养狗，所以就打算不养了，若害了狗就不好了。养狗不是一时贪玩做的事，作为一个负责人的人，必须给它很多爱心，好好照顾它。不要觉得小狗看起来可爱就养，要知道它以后若是病了瘸了脱毛了也要有耐心爱心的一直照顾它…若做不到就别养呗。最近我的想法又有点改变了…如果以后我会结婚，我希望可以和另一半养只狗…它可以是聪明的也可以笨笨的。呵呵…想到太遥远了…我睡眠不好，有吵声就很难入眠，如果晚上狗一直吠怎么办？哈哈哈哈…我又不想养只不会吠的宠物狗。相比那些小小只长不大可爱可爱的狗，我比较喜欢体型一般正常的俊狗。

强大

之前跟朋友一起讨论看到很多为情自杀的少女报道。我说就算情人离开你也还有朋友，就算朋友也没有你还有家人，就算你家人也不要你了你还有你自己，自己也要爱自己。虽然说得容易做得难，但是你至得少尝试一下，坚持看看…我朋友说，她自己不能，她说她的家庭比自己强大…如果真的有事，她需要靠她家庭，她的家庭是她的支撑…一刹那间，我觉得她好幸福，对她来说，家庭是最大的支撑，是她最信任最依靠的…最近她爸爸生病了，我希望她可以好好加油，幸福下去。我觉得她说得没错，因为家人是一整家人，一人一言一语都比自己强大的多，但也要知道家庭的毁灭性也最大…所以我正在努力着，我一定要把自己变得比家人更强大，偶尔心里有一团气，有一些事件卡在心里很烦闷，找不到人倾诉，也不想找人聊，只好在这里唠唠叨叨…哦对了，我渐渐发现自己变了～因为不要对每件事都太在乎，所以我觉得自己的心肠变硬了点，对旁人所发生的事比较冷漠，也不会太多的多愁善感。但是对于小孩嘛…我还是很喜欢的…快乐的人可以传递幸福…不快乐的人也可以传递幸福。

近来烦事多

        最近的事情都不怎么顺心，发生了一些特别的事先是几天内被蚂蚁咬十几粒，接着就是不小心喝到蚂蚁，再来就是被逼去稻田帮忙，然后就是一整晚泄肚子，还有就是小考考不好。

          先说说蚂蚁事件。我所住的房间有很多蚂蚁，尤其是靠我这里的墙壁。蚂蚁四处乱爬，爬进我的洗脸霜，爬上我的牙刷，爬在我的梳子，爬在我的水罐，还有爬在我的桌上。当我做课业或是看戏时，我的手肘时不时就会被蚂蚁咬。近期比较严重，两三天咬了我大概十多粒，太过份了。有一天晚上，活动结束后到房里，喝了几口水，然后打算拿去kitchennet盛水，没想到打开盖子，倒掉剩下的水后，我望进水罐内，却发现水罐内的墙壁挣扎地爬着6,7只蚂蚁。这时候我脑袋一下停住了，感觉喉咙内有东西在爬，痒痒的甚是恶心。我想，天呀，我是不是喝下了几只蚂蚁？!我也很好奇蚂蚁是如何爬进罐里的。我装的都是白开水，为什么蚂蚁喜欢在我的水罐旁斗转，这次还爬进去。喉咙的感觉很恶心，我有想过把自己弄呕，但是不会懂怎样扣。但如果我真的喝了蚂蚁，它应该也是活不了了，卡着我又难受，只好把它冲进肚里。阿弥陀佛。于是我喝了很多水，感觉才稍微好一些。没想到，一会儿后，我又觉得喉咙部位开始有那种怪怪的感觉，也不知是不是自己的潜意识，但就是觉得怪怪的，好像蚂蚁往上爬，于是我又喝了几口。就这样断断续续的，喝到最后我都饱了。在睡觉前，喉咙还有那种感觉，那时候我闪过一个可笑的念头，我在想要不要张开嘴巴睡觉，因为可能蚂蚁还在喉咙，如果它们爬上喉咙的话，可以从我嘴巴爬出来。这就是蚂蚁事故，困扰了我几天，我也不想杀害蚂蚁呀。

         接着是在sawah padi 大扫除的事。这个学期我们没有学pertanian,也没有这个课程。但是，有一个主科讲师，在完全没有问过我们班意见之下自己去答应自己家乡的朋友，带我们一整班去大扫除。该讲师也不问问我们有没有空，就直接自己定一个日期，让我们全班去槟城的某个稻田大扫除（homestay aur 附近）。听说那儿是该讲师的家乡，他跟那儿的负责人有说有笑的样子更让我生气。不是不可以帮忙做义工，但是至少跟我们商量，看看我们答不答应吧。就这样，我们赤着脚下稻田。那个水不算深，大概到小腿部分，但是很肮脏，沼泽地，烂泥，浑浊的水。每一步都很艰难，摇摇欲坠。我们被叫到去把水中拔野草和一些不要了的农作物，水溅得满身是泥，邋邋遢遢的。水里飘着很多东西，还有很多水蜘蛛，螺，粉红色一团团的蜗牛蛋以及奇奇怪怪黑黑的东西，很是恶心，尤其是粉红色的蜗牛蛋。拔完草后，我们还要堆泥土（batas），两只手在水中挖泥，然后堆在一起，之后再种keladi的幼苗。整身肮肮脏脏，脚底还被割伤。而那个讲师和另几个负责讲师，在上面跟他的同乡人说话，在岸上一边笑一边聊，只会叫我们Turun turun, 自己也不下来帮忙。气人的是，他们几个大人拍成一排，拿我们当背景，竟然在那儿拍照！！我真想把他们拽下来。haiz,我只是想当老师，要训练我，也不是这样吧，这些日子里，为了活动，我们也不惜日晒雨淋。想当初，该讲师又要我们做一些课程以外的事。我们其实没义务去做，但是讲师叫到，我们就做吧。即使下雨，东西没做好，我们都会淋雨继续做。但是短时间内无法完成，需要分几次去做。可讲师却不体恤我们，说我们一直做不完，我们解释我们的原因，还说我们冒雨去做，但他不想理解，还说我们不是没时间，是我们不要做而已。天哪，为何你要这样对我们？你也有孩子，我们也是别人父母的孩子。我们已经冒雨去做了，你不相信也就算了，还这么说我们。喂，淋雨是会生病的，但我们都淋了，你还想怎样？可惜，我们有不可得罪讲师，因为以后实习时可能会被安排到那个讲师。讲师本来对我们就有一些偏心，如果我们再得罪他们，不知我们的分数会如何，所以只能忍了再忍。在这里，就是这么无奈！

       种keladi回来后，我已经很累了。晚上睡觉竟然肚子痛到醒来。一晚泄了四次，一觉都没好眠。后来听说班上一半以上的人（大概有13个人）也是连续泻肚子。不会吧，当义工也就算了，在那儿吃东西还要付更高的钱也就算了，食物竟然还不干净！这算是食物中毒吗？最近运气不好呗。

    还有近期两个小考，一个是知道分数不理想，一个是知道有些做错了，时间不够。这次没有信心拿高分了。sad......呵呵。不过我告诉自己不要太在意，算了吧。